Pierwszym lekarzem, który w udokumnetowany sposób zalecał ćwiczenia fizyczne jako drogę do utrzymania, ale tez odzyskania zdrowia był indyjski lekarz Susruta (Sushruta), żyjący w VI wieku przed naszą erą. Przepisywał on ćwiczenia swoim pacjentom i wskazał, że „należy je przyjmować codziennie”, ale „tylko w realnych możliwościach”, ponieważ w przeciwnym razie „mogą okazać się śmiertelne” Sugerował ponadto, by przed zaleceniem ćwiczeń lekarz brał pod uwagę wiek, siłę, budowę ciała, teren ćwiczeń i dietę pacjenta. Susruta opowiadała się za ćwiczeniami, ponieważ miały one czynić ciało mocnym, mocnym, jędrnym, zwartym i lekkim, poprawiać wzrost kończyn i mięśni, poprawiać trawienie i cerę, zapobiegać lenistwu i opóźniać starość. Uważał, że ćwiczenia fizyczne są elementem „absolutnie sprzyjającym lepszej ochronie zdrowia ”

O aktywności fizycznej w prehabilitacji: